20 Temmuz'da 4,5 aylık aradan sonra işe geri döndüm. 4 gün geride kaldı. Günler yoğun geçtiğinden bu 4 günün nasıl geçtiğini anlamadım. Ev yakın olduğundan öğlenleri eve giderek oğluşu emziriyorum. Eve vardığımda miniğim acıkmış oluyor. Akşam 6'da çıkıp eve varıncada yine acıkmış oluyor Efecim. Anne hep imdada yetişiyor:)
Haftanın ilk 2 günü biberona tepki devam etti. Biberona tepki devam edince kauçuk emzik denemeye karar verdik. Buna da itiraz etti Efecik fakat babaannesi sağolsun 1 saat sabırla biberonla veriyor. Bu sırada sürekli söyleniyormuş bıdığım:)
Sonuçta kaşıkla uğraşmaktan kurtulmak iyi oldu. Bir kaç haftaya biberonu 5 dk'da bitirirse süper olacak. Bununla da yetinmeyip sonra da biberonu eline alıp cuk cuk kendi kendine içmesini isteriz herhalde:)
Efemize 18 Temmuz'da mama sandalyesi aldık. Sandalyesini çok sevdi bıdığım. Gündüz keyifli keyifli oturuyormuş.
Oğluşumuzun her akşam rutini aynı; 9'da banyo yapılıyor, 9:30'a kadar masaj-giyinme-emme ve uykuuu! Ufaklık şimdiden annesini ihtiyaç giderici görmeye başladı sanırım. Babişkosuna o kadar güzel gülüyorki! Babası cee-e yapınca sesli sesli gülüyor. Anne yapınca tık yok! Babacı olacak sanırım. Zaten fiziksel olarakta babasının kopyası. Ne yapacağım ben yaa!:)
2 yorum:
Walla çalışan anne olmak gerçekten çok zor, hele biraz daha büyüyüp yürümeye koşaya ve sürekli parka gitmek isteyince o zaman bel-sırt ağrısını, ayaklara inmiş kara suları bile düşünmeden, sırf mutlu olsun diye gezecek uygun park arıyor insan.. Bu kadınların çilesi bitmiyor anacım!!
İyiki ufaklığın yanında bütüün sorunlar, yorgunluklar unutuluyor canım. Bizim koşup oynamamıza daha çook var. O zaman göreceğim halimi:) Senden park listesini alırım:))
Yorum Gönder