Pazar günü Efe, babası ve arkadaşlarımızla beraber Leyla Gencer Sahnesi'ndeki Sihirbaz Oz isimli tiyatro oyununu izlemeye gittik. İlk defa bir devlet tiyatrosuna gittik. Ayrıca ilk defa üçümüz beraber bir tiyatro oyunu izledik:) Daha önceki deneyimlerimiz Müjdat Gezen'de olmuştu. Tiyatroya Efe, ben ve arkadaşlarımızla gidiyorduk. Bu değişik bir deneyim oldu bizim için. Sihirbaz Oz'da cadı karakterlerinden biri simsiyah giyinmişti. Biraz ürkütücü olsa da oğluma bravo babasının kucağında güzel güzel izledi oyunu. En sevdiği karkateri sorduğumuzda ise aslan cevabını aldık:)
Bunun dışında aradan bir bayram geçti. Bayramda babaanne ve dede bizimleydi. Bu defa biz Antalya'ya gitmek yerine onlar bize geldi. Umarım en yakın zamanda Antalya-Ankara hızlı tren hattı yapılmaya başlanır:)
26 Ekim hayatımıza kara bir bulut gibi çöktü. Dedemiz aramızdan ayrıldı... Bunun hakkında çok birşey yazmak istemiyorum. Mekanı cennet olsun dedemizin.
Güzel bir değişiklikte Efe'nin sabahları artık ağlamadan kalkması. Her zaman ağlamıyordu ama sabah kalkıpta beni yanında görmeyince bazen yaygarayı basıyordu. Buaralar sık sık, kalktığında beni görmeyip alışmasından mı yoksa büyümüş olmasından mıdır bilmem gayet sakin kalkıyor. Nedeninin bir önemi yok aslında, ağlamasın yeter!
